laatste week

We hebben ons ingeschreven om deel te nemen aan de lentebrunch op 21 maart. In de zaal onder de kerk. Er deden 76 personen mee. Er was soep, salade, lekkere broodjes met verse vleeswaren etc. En veel gezelligheid!
De vrijdagavond geven we een etentje thuis met Kitty en Harrie. Harrie heeft vandaag gehoord dat hij een operatie aan zijn hart moet ondergaan.. Hij heeft een te snelle hartslag. Er moeten prikkels in z'n hart weggebrand worden.  De naam ervan is Ablatie. Het is heel naar, hij hoopte het te kunnen ontlopen met medicatie maar het goede is dat het snel gebeurd. 
Over ziekte gesproken, met Ben gaat het helemaal niet goed. Momenteel ligt hij al een poos in het ziekenhuis, hoewel zijn lever aangetast is schijnt er een goede kans te zijn met een (heel dure) therapie kan de kanker tóch verdwijnen. Maar men heeft iets anders ontdekt. Ben heeft dementie! Hoe moet dit aflopen?!?!

Op deze mooie zondag genoten we voor de laatste keer van het koffie drinken buiten in de heerlijke zon na de kerkdienst, het glaasje drinken in diezelfde heerlijke zon bij Patricia boven en als afscheid van onze vrienden Nicole en Piet hadden we een lekker etentje op spaanse tijd, half drie in de middag, in een spaans restaurantje. Heel gezellig. Hopelijk zien we elkaar weer in de komende winter!

De maandag is weer prachtig weer, ook thuis, in Holland is het nu goed weer. Leo loopt de laatste wandeling met de groep van de maandag, na afloop drinken ze ten afscheid wat. Ik wandel in de ochtend naar de oude stad, het centrum is heel gezellig als de winkels open zijn en dat is nu gelukkig. Want vaak als ik er ben zijn alleen de restaurants open, na 5 u middags openen de winkels pas weer. Ik maak een begin met de koffer te pakken. We hebben nog één etentje tegoed deze woensdagavond, om afscheid van elkaar te nemen. We zullen met 26 man zijn. Dat wordt weer gezellig.
s'Avonds zie ik op tv het programma Droomhuis gezocht en dat gaat over de Jalonvallei, de meest vruchtbare vallei waar we vaak wandelen. En Denia, waar we ook vaak geweest zijn en Calpe, met de rots 'd Ifach voor het strand liggend. Biezonder, en erg naar hoe het hier is!

Ondertussen krijgen we het bericht dat de kuur van Ben niet aanslaat en dat hij het niet gaat redden. We hopen dat het snel gebeurt, voor hem en voor Mariëlle.

Op reis 31 maart. 
En nu zijn we op de terugreis. Met een overvol gemoed zeggen ze dan. Ik probeer boor mezelf de indrukken van de laatste dagen op een rijtje te zetten. 
We hadden woensdag een heerlijke avond met 29 man, vrienden en kennissen hebben we gegeten bij een japans eethuis in Albir

 .Aan beide hoofdeinden een grote ronde tafel, daartussen een langwerpige. Na afloopt elkaar nog wat gedronken of ijs gegeten. En afscheid genomen, met veel besos (kussen),omdat  de  meesten naar huis zullen gaan. 

De donderdag begon het serieuzere werk, het inpakken. We hebben een grote koffer mee voor Carla,  die dichtbij ons woont.'s Middags nemen we afscheid van Ben in het ziekenhuis. Hij ligt voortdurend te slapen, verdoofd door medicijnen en medische wietolie, door Simon uit Holland meegebracht. En van Marielle, zijn vrouw. We zullen contact houden. 
En dan de laatste boodschapjes voor we op gaan naar Kitty en Harry, onze goede lieve vrienden, die ons een heerlijke barbecue hebben voorgezet. Het wordt later dan we dachten, en de nacht is snel voorbij. En nu, naar huis, naar onzen kinderen en kleinkinderen. Vijf maanden zijn we hier geweest, een groot deel wat we niet in één keer los kunnen laten. 
De terugreis gaat via  Zaragosa, Huesca en Jaca. En dan als we uit Spanje zijn gaan we richtingBordeaux. . Een  prachtige route om te rijden, rustig en afwisselend. I
Op de toppen van de Pyreneeën ligt sneeuw en als we in Frankrijk (om 3 uur) zijn en verder door de bergen rijden zien we watervallen, prachtig. Nooit gezien hier.

Voor we om half 8 aankomen in Belin Beliet ontvangen we een onweersbuitje en lichte regen. Gelukkig zitten we net in een patisserie lekker koffie te drinken. Dan begint het de wanorde op de route die we volgen. Kleine weggetjes, terug, veel gezoek naar wegennummers. Maar eindelijk kunnen we weer doorrijden na een uur gerommel.( De tomtom staat ingesteld op snelste weg en wil ons leiden naar de E zoveel, niet wetende dat dit vorig jaar betaalweg is geworden die wij juist mijden. De up-dates van die firma lopen meestal jaren achter.) Tenslotte begrepen we dit en gaven ons over.
Het hotel is prima. Het La Cabana-hotel  heeft een eigen restaurant  en het eten was zelfs delicieus!
De bedden slapen prima, het is een rustige ligging en we laden de auto door het raam!

Zaterdag. Vertrek om half negen precies. De route voert ons door Bordeaux naar Limoges, Orleans naar en om Parijs. En na Parijs gebruiken we een broodje en wat koffie want als de reis zó doorgaat zijn we voor de nacht valt thuis. We hebben dan in 2 dagen een kleine 200 km gereden. Het was voor het grote deel goed weer, af en toe fris maar dat weet je van te voren. We zijn blij dat we na 5 maanden, gezond en heel weer thuis mogen komen. Op naar wat ons daar weer wacht.