Maanda

Weer liepen we in het vruchtbare dal van de Jalonvallei waar de amandelbloei nu op z'n mooist was. Het had weer geregend en de bloemetjes vielen al neer om plaats te maken voor groene blaadjes. De groep was minder groot dan vorige week, zo'n man of 40. Omdat het vannacht geregend had en vanmorgen lang duurde voor het wat lichter aan de horizon werd durfden velen het niet aan. 
Op de terugweg reden we achter een automobilist die drie kleine honden uit zijn wagen liet gaan. Hard reed hij weg. De hondjes er hard hollend achteraan. In de verte keerde de man en reed zijn verdwaasd rennnende hondjes hard voorbij.
En wij zagen het gebeuren!!!!! Sprakeloos en daarna scheldend op zo een boef! De arme hondjes verdwenen in de bossen en zullen huilende zwerfhonden worden als ze niet snel worden overgereden. 
We reden met Kitty nog een rondje in dat gebied en overal langs de bergwanden zagen we hellingen die door de vele regens zo hard geleden hebben dat de wanden zwaar verzakten en bomen wegspoelden. De wegen zelf waren al weer schoon geveegd maar er moet nog heel veel aan de hellingen zelf gebeuren. 

donderdag. Vandaag was het de laatste bloesemwandeltocht die ik liep. We vertrokken uit Benidorm met zon en toen we de bergen onderdoor waren kwamen we in de bui die we in de verte al hadden zien hangen. Toch weer een grote groep natuurliefhebbers. Elke keer kom je met weer andere mensen aan de praat. 

En Harry is gisteren voor de derde keer opgenomen in het ziekenhuis. Met een zeer hoge bloeddruk. En omdat zijn dokter vandaag niet kwam zoals hij gezegd had, moet hij nog een nachtje blijven. Op dit moment haalt Leo Kitty op in Albir om haar naar het ziekenhuis te brengen. We zullen weer af moeten wachten.
Vrijdag. Gelukkig mocht Harry weer naar huis vanmorgen. Het heeft alles te maken met de medicatie die nog niet goed is ingesteld.
Vandaag haalt Leo onze auto op bij de spuiter want naast enige deukjes die we al hadden kregen we er nog een bij en omdat de spuiter hier veel minder duur is wagen we het er op. Aangestoken door Piet en Nicole die een flinke kras opliepen in hun garage. Zij waren erg tevreden over het resultaat.

Zondag jl reden we met 8 vrienden naar Guardamar, een plaats aan zee, ruim een uur naar het zuiden. Het is net zo 'n kerkelijke gemeente als bij ons, ook aan zee.  De predikant daar heeft ook bij ons gestaan. De diensten vinden plaats in een zaal beneden een verzorgingshuis of hotel. Want het is een arme gemeente waarvoor ook bij ons  collectes worden gehouden.  
dendominee was afgelopen week plotseling naar Nederland geweest omdat een familielid was overleden. En in die week heeft zij 2 x een tia gehad. Toch stond ze weer op de lansel ondanks dat ze rustig aan moet doen. Na de dienst dronken we koffie boven in een prachtige zaal. Er was een enorme vitrine met veel heerlijke taarten. Helaas was er bij ons niemand bijna jarig (of wilde niet want Simon is bijna jarig), tóch kwam hij met een enorme punt moccagebak aan, heel vijzonder want hij zit op zijn centjes. En Leo kreeg een stuk van Kitty. We deelden alles met elkaar en het smaakte heerlijk. 
Omdat Guardamar niet heel ver van Orihuela ligt, (een mooi stadje in de bergen waar busreizen naar toe gaan) bezochten wij dat ook. Vaak vinden er historische feesten plaats. Nu niet maar we genoten van de historische gebouwen met veel beeldhouwwerk en van de gezellige restaurantjes. In de avond aten we in Albir, daar kun je kiezen uit veel eetgelegenheden, de een wat beter als de ander.

Gisteravond werd Leo opgebeld door Ilja, onze oudste kleinzoon. Hij vroeg of hij opa mocht interviewen voor school. Over de oorlogen van de vorige eeuw. Gelukkig weet opa daar veel vanaf. En Sacha wilde weten of we wel op zijn verjaardag terug zullen zijn. Ja hoor, dat zijn wij wel.